Χρυσό ομοίωμα

Γύρω μου κυλά το χρυσάφι. Το καλούπι
που μέσα του με έχουν κλεισμένη είναι
φτιαγμένο από γερό, άθραυστο μέταλλο.
Σε μικρή απόσταση πάνω από το κεφάλι
μου ρέει ο πολύτιμος καταρράκτης, το
σώμα μου βρίσκεται εγκλωβισμένο μέσα
στο πανέμορφο και πολύτιμο ρευστό.
Νιώθω ότι αν κάνω την παραμικρή
κίνηση θα καταστρέψω το χρυσό μου
ομοίωμα, μα όμως λίγος χρόνος ακόμη
μένει μέχρι να αφήσω την τελευταία μου
πνοή. Έχει άραγε σημασία που τώρα θα
ξεψυχήσω, αφού το χρυσό μου ομοίωμα
θα υπάρχει, υπέροχο και αθάνατο για πάντα;