Saturday, October 18, 2008

Αγωνία

Μέρος της αγωνίας μου κοιμάται, μα μέρος
της αγωνίας μου ξύπνησε, νάτο! Φωνάζει, ουρλιάζει,
ξεσηκώθηκε πια, θέλει φτερά, ζητά να πετάξει,
μην του κλείνεις το δρόμο! Η θέση που κάθομαι
προσπαθεί να με διώξει, φύτρωσαν αγκάθια,
καρφιά με τσιμπάνε, μα εγώ περιμένω, υπομένω
και νιώθω με φρίκη την αγωνία μου να επαναστατεί.
Κραυγές αγωνίας με έχουν καταβάλλει, θέλουν
να εκτοξευτούν με δύναμη από την ύπαρξή μου
μα εγώ σπαράζω, σπαράζω και ανατριχιάζοντας
προσφέρω το ίδιο μου το κορμί σαν εξιλαστήριο θύμα.

No comments:

Post a Comment