Μικρή, ροζ μπαλίτσα

Μια μικρή ροζ μπαλίτσα, μαλλιαρή και χαρούμενη,
τινάχτηκε ναζιάρικα και άνοιξε τα μάτια της.
Χασμουρήθηκε με θόρυβο και άπλωσε τα χέρια της.

Το ροζ, μαλλιαρό της κορμί, το φτιαγμένο από λεπτές
ίνες ενέργειας, ξεδιπλώθηκε ολότελα και ξεχύθηκε
βιαστικό και χαρούμενο, εξερευνώντας με στοργή
και λατρεία το περιβάλλον, στο οποίο κοιμόταν.

Κάθε σημείο που άγγιζε η μπαλίτσα γέμιζε φως.
Κάθε σημείο που άγγιζε η μπαλίτσα ξυπνούσε μαζί
της και ένιωθε μια υπέροχη αίσθηση να το
αγκαλιάζει, να το γεμίζει, να το ξεσηκώνει.

Ο χώρος γύρω από τη ροζ μπαλίτσα είχε τώρα γίνει
τόσο φωτεινός και ευχάριστος, που όλα έλαμπαν
και πάλλονταν, σαν να χόρευαν στον ήχο μιας
απόκοσμης, μαγικής και αρμονικής μελωδίας.

Η αίσθηση αυτή γέμισε τα πάντα. Η αίσθηση της
ροζ μπαλίτσας συνεχίζει να απλώνεται στο χώρο.
Από το ανοιχτό παράθυρο, ο ήλιος χαμογέλασε,
χαιρέτησε και έστειλε και εκείνος το φιλί του...