Κέρινα τριαντάφυλλα

Κέρινα τριαντάφυλλα, ζωντανά τριαντάφυλλα
καλυμμένα με κερί. Εξωτερικά μοιάζουν αθάνατα.
Δίνουν την εντύπωση ότι θα αντέξουν για πάντα
έτσι όμορφα, περήφανα, μαγικά. Εσωτερικά τα
λεπτά, ευάλωτα πέταλά τους, ήδη ξεκίνησαν την
αργή πορεία του θανάτου τους. Μαραίνονται αργά,
μα δεν το βλέπεις απέξω ακόμη, παρά θαυμάζεις
την κέρινη, αθάνατη μορφή, που σχηματίστηκε πάνω
τους. Το κερί θα κάνει το τριαντάφυλλο ν' αντέξει
πιό πολύ στο χρόνο, θα σου δώσει ίσως την
ψευδαίσθηση ότι έτσι ζωντανό, υπέροχο, πανέμορφο
θα μείνει για πάντα.

Όμως το ξέρεις, δεν είναι έτσι. Αν μαραθούν τα
πέταλα το κερί θα πέσει, ή θα μοιάζει με ένα άψυχο,
άδειο κουφάρι. Αυτή είναι η μοίρα του άνθους. Και
αυτή η μοίρα είναι που το κάνει τόσο πολύτιμο.
Κάνει τον άνθρωπο κάθε φορά, που το κοιτά να ντύνει
το βλέμμα του με ιερό σεβασμό, αλλά και με μια
ανεπαίσθητη νότα θλίψης. Κάνει τον άνθρωπο να ανοίξει
όσο πιο πολύ μπορεί τα μάτια και να ρουφήξει όση
περισσότερη ομορφιά μπορεί από το άνθος, ώστε να
κρατήσει μέσα του την ανάμνησή του ζωντανή για πάντα.

Το κέρινο τριαντάφυλλο κάποτε θα μαραθεί, θα πέσει.
Θα παραμείνει μια όμορφη ανάμνηση, μοναδική και
ανεπανάληπτη. Η τριανταφυλλιά θα ζει όμως για πάντα.
Κάθε τόσο, ένα μοναδικό και ανεπανάληπτο τριαντάφυλλο
θα ανοίγει τα πέταλά του στο φως του ήλιου. Κάθε φορά,
που θα το κοιτάζεις θα το θαυμάζεις χωρίς να λυπάσαι
για το τριαντάφυλλο που μαράθηκε, χωρίς να σκοτεινιάζει
το βλέμμα σου, ή να λυπάται η καρδιά σου. Θα χαμογελάς
με αγάπη και η ψυχή σου θα γεμίζει από αληθινή χαρά,
γνωρίζοντας ότι κάθε νέο λουλούδι θα είναι το ίδιο
υπέροχο, αν και ίσως διαφορετικό από το προηγούμενο.
Έτσι, θα απολαμβάνεις για πάντα το τριαντάφυλλο...