Ανατρεπτικό 1: Πύρινη Λαίλαπα

Πύρινη Λαίλαπα, Πύρινη Λαίλαπα, αιώνια παντοδύναμη Θεά!
Σε προσκυνώ, σου αφιερώνομαι, σου παραδίνομαι...

Ω, εσύ Μαύρη Θεά της αιωρούμενης στάχτης,
που απλώνεις το σκοτάδι σου και το αίμα σου αχόρταγα,
που καπνοστολισμένη τινάζεις τα πύρινα μαλλιά σου,
που σαν νιφάδες γκρίζου χιονιού αιωρείσαι στο χώρο,
που χρωματίζεις κίτρινα και πορτοκαλιά τα σύννεφα,
που κάνεις τον ουρανό να φαίνεται τρομαχτικά γαλάζιος,
που δίνεις στον ήλιο μια απόκοσμη κόκκινη απόχρωση,
πάρε με μαζί σου, υπηρέτη στο Τάγμα σου...

Δώσε μου τη δύναμη να εξαγνίσω τον κόσμο
από όλη αυτή την ήρεμη ομορφιά που τον καταπνίγει.
Δώσε μου τη δύναμη να ρίξω στο χάος και το σκοτάδι,
τα εφήμερα όνειρα των ανόητων αυτού του κόσμου,
να ξυπνήσω από τη νάρκη τους κοιμισμένους ανθρώπους.

Δώσε μου τη δύναμη να κάνω τις επιθυμίες τους
επιτέλους πραγματικότητα!!!

Κάτω από στέγες σίγουρες και ασφαλισμένες,
μπροστά από σύγχρονα μηχανήματα τηλεόρασης,
οι πιστοί σου σε περιμένουν...

Με την αγωνία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους,
περιμένουν κι άλλο να κάψεις, κι άλλο να καταστρέψεις,
να κινδυνέψουν, να ψυχοπλακωθούν, να αποκαρδιωθούν.

Περιμένουν Εσένα, ώ παντοδύναμη Θεά της Φωτιάς,
να τους δώσεις τον πόνο, τον φόβο, το νόημα της ζωής,
που στερούνται, που αλλιώτικα δεν αντιλαμβάνονται,
περιμένουν να τους δώσεις μια κίνηση ψυχική,
ώστε να μπορέσουν να αισθανθούν -επιτέλους- μια κάποια θλίψη!

Ναι, όλοι αυτοί γύρω σου, δεν είναι εχθροί,
είναι σύμμαχοί σου, αφοσιωμένοι.
Με λαιμαργία καταπίνουν τις άγριες φλόγες σου,
ψιθυρίζοντας μυστικά από το βάθος του είναι τους:
"Κι άλλο! κι άλλο!" Κι άλλο, μέχρι που να ξεπεράσει
η θλίψη τους κάθε προηγούμενο όριο.
Μέχρι που να γκρεμιστεί μέσα τους κάθε υποψία ηρεμίας.

Μην πιστεύεις τα δάκρυα στα μάτια τους,
μην ακούς τα δραματικά τους λόγια, τους επικήδειους,
τους γεμάτους συναισθήματα, τάχα μου αγνά και αληθινά.
Μη ταράζεσαι από τις σπαραχτικές κραυγές, τους θρήνους,
την αγανάκτηση και τον θυμό που εκπέμπουν.

Είσαι η λύτρωσή τους από την ανία,
είσαι η ψευδαίσθηση της ανάγκης τους για επανάσταση,
είσαι η εκπλήρωση των πόθων τους, να νιώσουν ζωντανοί!

Υπάρχει μια μυστική ηδονή, συνυφασμένη σε κάθε καταστροφή.
Είναι τόσο αρχέγονη, τόσο ανθρώπινη, μα και τόσο απωθημένη...

Υπάρχει μέσα σε κάθε άνθρωπο, ο Θεός της καταστροφής,
που τις στιγμές που Εσύ εκδηλώνεσαι,
θριαμβεύει ζώντας μέσα από την πλημμύρα των ψυχών,
που νομίζοντας ότι θρηνούν και μάχονται για το καλό,
δεν κάνουν άλλο, παρά να δοξάζουν το όνομά του...

Δυστυχώς, αυτή είναι η αλήθεια!