Η αισιόδοξη απαισιοδοξία της τέχνης

Θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω...
Βρίσκεσαι μέσα σε μια γκρίζα ομίχλη. Δε γνωρίζεις
πώς βρέθηκες εκεί, τί σε παρέσυρε πραγματικά, αλλά
κατανοείς ότι η ύπαρξή σου εκεί εξυπηρετεί μια
ανάγκη σου βαθιά και αληθινή: Την αναζήτηση του Φωτός!

Δημιουργείς λοιπόν ένα πλασματικό εφιάλτη, ένα σκότος
μέσα στο οποίο χάνεσαι αποπροσανατολισμένη, αγωνιάς
να ανακαλύψεις τα όριά του και να βγεις. Όσο όμως και
να προσπαθείς το σκοτάδι μοιάζει να σε τραβάει και
εσύ να βουλιάζεις πιο βαθιά...

Τότε, κάτι μέσα σου αναριγά. Νιώθεις την υποψία μιας
ανεπαίσθητης κίνησης, που κρατά μέσα της τη δύναμη
ενός γίγαντα. Νιώθεις να ξαναγεννιέσαι από το χάος και
το σκοτάδι, μέσα από το θάνατό σου και να κινείσαι
προς μια νέα ζωή. Μια ζωή με πρωτοφανή και καινούργια
δυναμική, όπως ένα νεογέννητο μωρό, που αντέχοντας
την τραυματική εμπειρία της γέννας, ξεπροβάλλει στο
φως και αναπνέει ελεύθερο.

Μόνη, εσύ δημιουργείς το σκοτάδι σου!
Μόνη κλείνεις τα μάτια και βυθίζεσαι σε ένα παράλογο πόνο
απαράμιλλης έντασης. Και όσο πιο πολύ πονάς, τόσο
περισσότερο γνωρίζεις, ότι το δημιούργημα που ετοιμάζεσαι
να απελευθερώσεις θα κρατά μέσα του, μεταστοιχειωμένη,
τη δύναμη που θυσίασες για χάρη του. Τη χαρά, την οποία
στερήθηκες, τα δάκρυα που έχυσες, τον πόνο της καρδιάς,
που έμοιαζε τότε να σου σκίζει τα σωθικά.

Ποιος μπορεί άραγε να σε καταλάβει; Ποιος μπορεί να
αναγνωρίσει στο σκοτάδι σου το σκοτεινό εκείνο σύμμαχό
σου που σε οδηγεί στο Φως; Υπάρχει κάτι πιο αισιόδοξο,
πιο δημιουργικό, πιο ηρωικό από το να παλεύεις με το
σκοτάδι και να νικάς; Υπάρχει κάτι πιο γενναίο, από το
να αφήνεσαι να πεθάνεις για να γεννηθείς σε μια νέα
πραγματικότητα;

Η τέχνη ζει στο κατώφλι, στο μεταίχμιο της φθοράς και
της αφθαρσίας, του θανάτου και της ζωής. Η τέχνη σε
αναγκάζει να κατέβεις στον Άδη, βαθιά, να γειωθείς σε
αυτό το βουβό, λασπερό χώμα, ώστε να γεννηθεί μέσα σου
η ανάγκη να λυτρωθείς, ώστε να φυτρώσουν στο σώμα σου
τα φτερά, που θα σε υψώσουν στο ταξίδι σου προς τον Ήλιο.

Έτσι, η τέχνη γίνεται η έκφραση μιας τόσο πραγματικής
αισιοδοξίας, ακριβώς επειδή αποτυπώνεται πάνω της
η αέναη νίκη του φωτός ενάντια στο σκοτάδι...