Πλουτώνιοι τύποι...

"Εκείνος", χλωμός, μακρινός, αλλά και τόσο σπουδαίος!
Μυστηριώδης και σοφός κοιτούσε από μακριά και
χαμογελούσε. "Εκείνος" θα διάλεγε τους Εκλεκτούς Του,
θα τους έθετε υπό την Κυριαρχία Του, απόλυτα και μοιραία.
Ήταν ο τελευταίος, ήταν "Εκείνος", που περίμενε στο τέρμα
του δρόμου των ψυχών για να τις παραλάβει...

Ένιωθε ευλογημένη που ήταν υπό την Κυριαρχία Του.
Ένιωθε ευλογημένη που ένιωθε ότι κι Εκείνος ήταν ακόμη
ένα παιδί του, αγαπημένο. Το ίδιο κοντά Του, αλλά όμως
με έναν διαφορετικό τρόπο.

Εκείνη τον ένιωθε Δυνάστη, να την Κυριαρχεί μέσα από
μια τετράγωνη σχέση, που επηρέαζε το ασυνείδητό της.
Η σεξουαλικότητά της ήταν κι αυτή πιασμένη στα δίχτυα
του, σε μια σχέση αγάπης και μίσους. Όλοι μαζί ενώνονταν
και σχημάτιζαν την αβάσταχτη τυραννία ενός τέλειου
Ταφ Τετράγωνου! Ο Κρόνος και η Αφροδίτη, μαλακά
συζητούσαν με τον Κυρίαρχό της και της ψιθύριζαν να μην
ανησυχεί τόσο πολύ, εκείνοι ήξεραν και φρόντιζαν για
το καλό της.

Ένιωθε ότι Εκείνος ήταν το αγαπημένο Του παιδί. Πάντα
κοντά Του, αρμονικά και συνειδητά βάδιζαν και οι δύο
όλο χαμόγελο και ψιθυριστά μυστικά. Την έβρισκαν πολύ
μεταξύ τους. Η πανούργα Σελήνη ωστόσο δεν τους άφηνε
από τα μάτια της και προκαλούσε τον Κυρίαρχο Πατέρα στα
όριά του, γνωρίζοντας καλά τη μεγάλη αδυναμία που της
έτρεφε. Αν δεν ήταν ο Δίας, ρυθμιστής και αισιόδοξος
να γελά και να μαλακώνει τον σοφό τους Πατέρα, ίσως και
εκείνη η σχέση να μην είχε τελικά μια αίσια εξέλιξη.

Εκείνη και Εκείνος κοιτάχτηκαν στα μάτια. Παιδιά του
ίδιου Πατέρα, ευλογημένα να βρίσκονται υπό την προστασία
Του, χαμογέλασαν. Το συναίσθημα και η σεξουαλικότητά της,
έδωσαν τα χέρια και έκλεισαν μέσα τους το βλέμμα Του,
όπως "Εκείνος" τους κοιτούσε από απέναντι. Ήταν Πλουτώνιοι
τύποι και αυτό τους έκανε να νιώθουν υπερηφάνεια και δύναμη!